Wat is het verschil tussen de verbinding magneet-magneet en magneet-ijzer?
Magneten en ijzer trekken elkaar aan, kunnen elkaar echter niet afstoten.
Bij volledig contact is de aantrekking tussen magneet en ijzer even sterk als de aantrekking tussen twee identieke magneten.
Bij toenemende afstand wordt de aantrekking tussen magneet en ijzer echter duidelijk zwakker dan de aantrekking tussen de twee magneten.
Dit ligt aan de geringere remanentie van het ijzer.
Inhoudsopgave
Verschil bij afstoting
Een permanente magneet en een ijzeren plaat trekken elkaar aan.
Er bestaat echter geen afstoting, zoals die tussen permanente magneten mogelijk is (zie ook Veelgestelde vragen ten aanzien van aantrekking en afstoting).
Verschil bij aantrekking
De aantrekkingskracht tussen een onbewerkte magneet en een ijzeren plaat is bij volledig contact even groot als de aantrekking tussen twee onbewerkte magneten.
De aantrekking neemt echter met toenemende afstand sneller af als de aantrekking tussen twee onbewertke magneten (zie grafiek).
Deze bewering kunt u ook met ons Houdkrachttool
controleren.
Opmerking: Deze beweringen gelden voor onbewerkte magneten.
Bij potmagneten is de aantrekkingskracht t.o.v.
ijzer sterker als t.o.v.
een andere onbewerkte magneet (zie Veelgestelde vragen over potmagneten).
Voorbeeld aan de hand van de schijfmagneet S-12-06-N
x-as: afstand
y-as: houdkracht
y-as: houdkracht
roze: Aantrekkingskracht magneet-magneet
blau: Aantrekkingskracht magneet-ijzer
blau: Aantrekkingskracht magneet-ijzer
Verklaring voor dit fenomeen
links: ferromagnetisch materiaal
rechts: elementair magneetje
rechts: elementair magneetje
Ferromagnetische materialen (ijzer, cobalt, nikkel) bevatten microscopisch kleine permanente magneten (elementaire magnetische deeltjes).
Deze elementaire magnetische deeltjes kunnen elk onafhankelijk draaien en door van de buitenkant opgewekte magneetvelden meer of minder sterk worden uitgericht.
Het materiaal wordt daardoor gemagnetiseerd.
links: permanente magneeet
rechts: ferromagnetisch materiaal
rechts: ferromagnetisch materiaal
Verklaring remanentie
Ook een supermagneet bevat elementaire magnetische deeltjes. Bij de vervaardiging van een permanente magneet worden deze door een zeer hoog door een electromagneet opgewekt veld uitgericht. Wordt nu dit uitwendige magneetveld weer uitgeschakeld dan blijft in de permanente magneet de uitrichting min of meer behouden (men spreekt hier van remanentie: remanere = overblijven). Een permanente magneet kan wederom de elementaire magneetjes in andere ferromagnetische materiaalstukken uitrichten, dus deze magnetiseren. Zo gebeurt dat ook bij het volledige contact tussen magneet en ijzer: De magneet draagt zijn magnetisering over aan het ijzer en het ijzer gedraagt zich daardoor zelf als een magneet.Verschillen bij de remanentie
De uitrichting van de elementaire magneetdeeltjes is echter niet in elke ferromagnetische stof blijvend. Al naar gelang de inwendige eigenschappen van de stof blijft na het wegvallen van het uitwendige magneetveld veel, weinig of praktisch geen magnetisering achter.In een stuk hoogzuiver ijzer bijv.
verdwijnt de rangschikking van de elementaire magnetische deeltjes na het wegnemen van het uitwendige veld praktisch geheel.
In een normale ijzeren plaat blijft de uitrichting weliswaar een beetje beter behouden; ze is echter veel geringer dan in een supermagneet.